Eat. Read. Sleep. Repeat.

5.185 kilometer. Dat is wat ik er tot nu toe op heb zitten vanaf het moment dat ik in Moskou in de trein stapte. Vervolgens ging ik via Jekaterinaburg en Novosibirsk naar Irkoetsk, waar ik op dit moment ben. En alles is dus nog Rusland!

Onthaasten

Vanaf het moment dat je de trein instapt en je meegaat in het deinen ervan raak je echt alle besef van tijd kwijt. Het feit dat je door 5 verschillende tijdzones gaat maar de trein in Rusland altijd de ‘Moskou-tijd’ hanteert, helpt daar ook in mee. Je kunt geen kant op en daarom verval je al snel in de routine van eten, lezen, slapen of gewoon maar naar buiten staren.

Praten, ja dat wordt er ook wel veel gedaan, het lijkt wel alsof de Russen pas in de trein losser worden en gesprekken aangaan. Waar ze in hostels vrij nukkig overkomen, willen ze in de trein alles over mij weten; waar ik vandaan kom, waar ik naartoe ga, of ik alleen reis, of ik getrouwd ben, hoe oud ik ben. En tussen neus en lippen door werd er ook nog gevraagd waarom Nederlanders een hekel aan Rusland hebben (?).

Dit alles is niet zo simpel als ik het nu opsom met een vraag en antwoord. Al mijn coupégenoten zijn tot nu toe Russisch en de gesprekken worden dus ook voornamelijk in het Russisch met hier een daar een verdwaald woordje Engels of Duits gevoerd.

Dagbesteding

Een avontuur is het dus zeker, dat treinen. Begin alleen al met de coupés waar je met 4 personen in zit. Direct na vertrek worden ze omgetoverd tot keukens, woonkamers én slaapkamers in 1. En dat natuurlijk allemaal nadat we ons hebben omgekleed in onze meest comfortabele outfits. Dit is best knap want veel ruimte is er niet. Toch komt er uit iedere tas weer een hele voorraad eten, maakt iedereen netjes zijn/ haar bed op en na het smikkelen en smullen, waarbij je vaak ook iets aangeboden krijgt, worden er dutjes gedaan.

Mijn eerste nacht in de trein heb ik alleen niet als heel prettig ervaren. Ik was blij dat ik in Jekaterinaburg arriveerde en weer even vaste grond onder mijn voeten had. Na een maaltijd en een klein rondje lopen door de stad voelde het iets minder als een golfslagbad in mijn buik en heb ik een nacht heerlijk geslapen.

Jekaterinaburg; geboortestad Boris Jeltsin, executie Romanovs en goudkoorts

Ik had 1 dag in Jekaterinaburg. Een uitstapje naar het Oerolgebergte zat er dus helaas niet in, maar de stad zelf is ook erg toerist-vriendelijk. Met een grote rode lijn die door de hele stad op de stoep is aangebracht kom je langs alle belangrijke bezienswaardigheden. De stad staat het meest bekend om de executie van Tsaar Nicholas II, zijn vrouw en kinderen door de Bolsheviks. Een grote kerk (genaamd Church upon the Blood) markeert de plek waar dit allemaal heeft plaatsgevonden.

Al met al een prima stad om even doorheen te lopen maar langer dan 1 dag hoefde het niet te duren, zeker wanneer je geen uitstap maakt de bergen in.

Novosibirsk; stof, stof en ohja, stof

Na Jekaterinaburg ga ik de trein weer in. Deze trein was een stuk ouder dan degene die ik had tijdens het eerste deel. Geen airco, oude, bruine bekleding waardoor alles nog kleiner lijkt en viezige toiletten. Ik slaap overigens heerlijk en kom ’s avonds laat in Novosibirsk aan.

Met zijn 1,5 miljoen inwoners is het de 3e grote stad in Rusland. Novosibirsk wordt ook gezien als de hoofdstad van Siberië. Mij valt het wat tegen en ik vind het er vooral heel stoffig. Daar bedoel ik niet mee dat er niets te doen is, het is gewoon stoffig en vies. In de stad zelf is trouwens ook niet heel veel te zien, of ik vind het al te gewoon worden, of ik weet niet waar te zoeken. De belangrijkste hotspots volgens de Lonely Planet loop ik in ieder geval af en daarna ga ik lekker in het park in de zon weer verder met mijn boek. Het is overigens wel te merken dat ik in Siberië ben, met zo’n 23 graden is het al 10 graden kouder dan Moskou!

Waar zijn alle toeristen?

Het is nog een lange zit want mijn trein naar Irkoetsk vertrekt pas om 00.42 uur. Gelukkig mocht ik al die tijd in het hostel blijven waar ik overigens gratis overnacht heb. Er was een foutje in de reserveringen waardoor ze een dubbele boeking hadden. Toch weer € 6,- bespaard!

Tot dit moment had ik nog geen andere toeristen ontmoet, iets wat ik toch wel jammer begon te vinden. Wanneer ik in Novosibirsk de trein in stap hoor ik gelukkig al direct andere talen om mij heen. Eindelijk! Ik zoek een groepje op van mijn leeftijd (een stel uit Nederland, een broer en zus uit Engeland en een Duitse jongen) en praat er even kort mee. Niet te lang, want het is midden in de nacht en we moeten ons aan het ritme houden, slapen dus. De volgende dag vermaken we ons met het spelen van Yahtzee en kaartspelletjes.

Ook breng ik nog even een bezoek aan de restauratiewagen. Veel zin in noodles had ik namelijk niet (je kunt in ieder treinstel kokend water ‘tappen’ om bijv. noodles te maken of thee te drinken) en ik wilde wel even wat anders eten. Helaas was alles wat ik op de kaart aanwees niet meer beschikbaar volgens de ober, uiteindelijk bleven alleen de gekookte aardappeltjes met ketchup nog over. Ach, prima, doen we dat wel.

Irkoetsk; het Parijs van Siberië

Uiteindelijk kom ik 2 nachten later ’s ochtends in Irkoetsk aan. Ook wel bekend als het Parijs van Siberië maar ik geloof dat ze nog nooit in Parijs geweest zijn. Te vergelijken zijn de steden wat mij betreft niet. Irkoetsk was in de 18e eeuw een belangrijke plek voor expedities naar het noorden en oosten, inclusief Alaska. Er is ook een grote brand geweest die driekwart van de stad in 1879 heeft verwoest en daarom is dus veel opnieuw gebouwd. Ze hebben hierbij geprobeerd om die oude stijl te handhaven. Met de nadruk op proberen.

Ook in Irkoetsk heb ik weer 1 dag voordat ik naar het Baikalmeer vertrek. Waar ze in Jekaterinaburg met een rode lijn werken, is het hier een groene. Dus die volg ik maar braaf. Ook hier is er weer een gigantische luchtvervuiling maar het stadje is al iets leuker om te bekijken dan Novosibirsk. Alhoewel het in Nederland waarschijnlijk de stempel ‘ouwe zooi’ zou krijgen.

Hoogtepunt was natuurlijk de tennisbaan waar ik even een balletje geslagen heb. Ook kwam ik Stephan (uit de trein) tegen en hebben we een drankje gedaan op het terras en wat over onze reisplannen gesproken. Waarschijnlijk gaat hij met mij mee de 10 dagen door Mongolië, naast dat het gezellig is, scheelt het natuurlijk ook iets in kosten.

Ik regel ’s avonds nog even snel een transfer naar Olkhon Island waar ik de volgende dag naartoe zal gaan. Eindelijk de natuur in en al dat stof uit mijn neus kwijtraken!